Vaka-i Vakvakiye ya da Çınar Vakası, Osmanlı Devleti'nde 17. yüzyılda IV. Mehmet‘in saltanatı sırasında 4 Mart - 8 Mart 1656 tarihleri arasında İstanbul’da çıkan askeri bir ayaklanmadır. 1656’da sadrazam olan Süleyman Paşa, sürüp giden para darlığı nedeniyle askerin aylığını, ayarı bozuk akçeyle ödemişti. Askerler de bu akçeler ile alışveriş yapmak isteyince esnaf ile aralarında anlaşmazlık ve kavgalar çıktı. Ayrıca Girit’ten dönen birkaç yüz yeniçeri de dokuz ay ulufelerini alamadıkları için hoşnutsuzdu. Bunu üzerine Hasan Ağa, Şamlı Mehmed Ağa ile Galata voyvodalarından Karakuş Mehmed Ağa’nın da kışkırtmalarıyla 1655 yılın da yeniçeri ve sipahiler, ulufelerinin ödenmemesi yüzünden isyan ettiler. Olay üzerine toplanan ayak divanında Mihter Hasan Ağa söz alarak, henüz genç yaştaki IV. Mehmed'e kendisine karşı olmadıklarını bildiren bir duadan sonra i30 kadar devlet adamının idamlarını talep ettiklerini söyleyerek kişilerin adları yazılı bir defteri padişaha verdi. Padişah listede olanların canlarının bağışlanmasını istediyse de isyancılar direndiler. Padişah Ayaklanmanın kolaylıkla bastırılamayacağı anlaşılınca, Alay Köşkü’nde isyancıların isteklerini kabul etti; öldürülmelerini istedikleri 30 kişiden bazıları öldürüldü ve cesetleri Atmeydanı’ndaki büyük çınar ağacına asıldı. Söylentiye göre, üstünde cesetler olan bu ağacın , İslam inancında adı geçen, Cehennem'de bulunan ve meyveleri insan kafası olan Vakvak ağacına benzetilmesi sebebiyle Vaka-i Vakvakiye olarak adlandırılmıştır. Başka bir görüşe göre de ;Bu ayaklanma sonunda, isyancılar tarafından ölüme mahkûm edilen kişiler Atmeydanı'nda bulunan büyük bir çınar ağacının dallarına asılmış oldukları için bu ayaklanmaya Çınar Vakası da denmiştir. Ayaklananlar ise , 8 Mart 1656 günü, öteki kaçakların bulunup idam edilmeleri koşuluyla dağıldılar.Ayaklanmacı elebaşılar bu olaydan sonra meydan ağaları olarak ün salıp büyük etki kazandılarsa da 8 Mayıs 1656’da, Sadrazam Boynuyaralı Mehmet Paşa’yı sarayda toplantı bahanesiyle divana çağrılıp öldürüldüler. Ayaklanmanın öteki ileri gelenleri de kent kapıları iki gün kapatılıp ele geçirilerek öldürüldüler.