Harput Kabartması, Elazığ'ın Harput bölgesinde bulunan önemli bir arkeolojik buluntudur. 2016 yılında Harput Kalesi'nin yaklaşık 500 metre doğusunda, Nevruz Ormanı alanında keşfedilmiştir.
Buluntu, arkeolojik kazılar sırasında ortaya çıkarılmış ve daha sonra Elazığ Arkeoloji ve Etnografya Müzesi'ne taşınmıştır. Bu rölyef, Harput'un stratejik konumunda, kale yakınındaki bir kaya bloğu üzerinde yer almaktaydı.
Kabartma, 2.77 x 2.42 metre ebatlarında, 15-20 cm kalınlığında ve yaklaşık 4 ton ağırlığındadır. Kaya yüzeyine oyulmuş bir rölyef olup, keşiften sonra müzeye nakledilmiştir.
Kabartma, Milattan Önce 2000-1850 yıllarına, yani Orta Tunç Çağı'na (Middle Bronze Age) tarihlenmektedir. Bu buluntu, Harput'un yerleşim tarihini Milattan önce 2. bin yıla kadar geriye çekmiş ve bölgenin Tunç Çağı'ndaki önemini vurgulamıştır.
Bazı kaynaklarda, ikonografik benzerlikler nedeniyle Yeni Assur sanatı (milattan önce 1. bin yıl) ile karşılaştırılmakta, ancak tarihleme Orta Tunç Çağı olarak kabul edilmektedir. Rölyef, bir zafer anıtı niteliğinde olup, Mezopotamya geleneğine benzer sahneler içermektedir.
Sağ alt kısım ve kenarlarında nehir peyzajı betimlenmiş; balıklar, kaplumbağalar ve iki kürekli tekne figürleri yer almaktadır. Merkezi sahnede, ahşap bir kule üzerinde savaşçı figürler gösterilmiş olup, ellerinde sapan veya konik kaplar (küresel konik kaplar) tuttukları yorumlanmaktadır.
Peyzaj unsurları (nehir motifleri) dikkat çekicidir ve Yeni Asur kabartma sanatındaki benzer sahneleri anımsatır. Bu kompozisyon, Anadolu uygarlıklarına yeni bir katkı olarak değerlendirilmektedir.
Harput Kabartması, Harput'un antik dönemdeki rolünü aydınlatmakta ve bölgeyi Hitit, Asur ve diğer Mezopotamya kültürleriyle bağdaştırmaktadır. Buluntu, Anadolu'daki zafer anıtı geleneğinin eşsiz bir örneği olarak kabul edilir ve küresel konik kapların en erken örneklerinden biri olarak bilim dünyasına tanıtılmıştır. Ayrıca, Harput'un Neolitik dönemden itibaren kültürel mozaik yapısını da pekiştirmektedir.
